Monday, December 12, 2022

මටම දා වුන පැටවුනට සහ මටද අම්මා වන්



“යාවීධ මාතා භගිනි සඛී ච

දාසී ච භරියාති ච යා පවුච්චති.

සීලෙ ඨිතත්තා චිරරත්න සංවුතා

කායස්ස භෙදා සුගතිං වජන්ති තා.”

 





සඳ එළිය ගලයි - සයුර දිගේ - ගෙමිදුලට මගේ
ඔබ ඔරුව පෙනේ - සිතිජ ඉමේ - හිතට දුක දැනේ
මඳ පවන නිසල වී - රළ පෙළට තුරුළු වී
වැහි ළිහිණි රෑන් පමණි - මගේ දුකට හඬන්නේ

ඔබ සුවදායක උණුසුම හදවතට දැනි දැනී
මේ නිසල රැයේ තනිකම මුළු සිරුර ගිනි ගනී//
රළ නඟන අඳෝනා - හද බිඳෙන වේදනා
පාළු පැල්පතේ මගෙ තනි නොතනි මකන්නේ
සඳ එළිය ගලයි.....

දුක රන්දා යයි මිහිදුම ගොඩ බිමට පෙනි පෙනී
මේ හිමිදිරියේ හිරිගඩු සියොළඟම නැඟි නැඟී//
දුර ඇදෙන ඔරු බඳේ - පිණි කඳුළු බිඳු රැඳේ
මාගෙ හදවතේ දුක ඔබ පමණි නිවන්නේ
සඳ එළිය ගලයි.....

(සමිතා මුදුන්කොටුව - වික්ටර් රත්නායක, වික්ටර් රත්නායක)

කළේ පැන් ඇත - නැවුම් රහ නැත - මොකද මන්දා ළිඳට වූයේ
පුළුස්සා ගත් රොටිය කරවී - මොකද මන්දා ළිපට වූයේ
හදාගත් ලුණු මිරිස රහ නැත - මොකද මන්දා දිවට වූයේ

සැලේ ගහකොළ සුළඟ ඇත එද - සිහිල කොයි අත ගියාදෝ
කෝළ බව මුසු සිනා හඬ නැත - සවන් බිහිරිව ගියාදෝ
කළේ පැන් ඇත....

පුරුදු නිවහන නුහුරු වී නම් කාට මේ ගැන කියන්නෙම්
කාට මේ ගැන කියන්නෙම් මම බිරින්දෑ නෑගම් ගොහින් ///

(සුනිල් එදිරිසිංහ/කේ. ඩී. කේ. ධර්මවර්ධන/රෝහණ වීරසිංහ)


අතින'ත ගත් දා ඉඳලා
තම හිමිට සරණ - දූ පුතුන් සරණ කළ
බිරින්දෑවරුන් සංසාරේ
බුදුවරු වෙන්නද පෙරුම් පුරන්නේ//
බිරින්දෑවරුන් සංසාරේ //

කරදර ලිප ලා - උයා පිහා ගෙන
සැමියාටයි දරුවන්ටයි කවලා
උන්ගෙම සතුටින් කුස පුරවා ගෙන
දුක් ගිනි කන්දක සැතපෙනවා
අතින'ත ගත් දා ඉඳලා....

කඳුළැලි වියලා - හදතුළ සඟවා
සෙනෙහස ආදරයෙන් බෙදලා
ගෙයි ගිනි ලිප මුල්ලකට දමාලා
සත් ගුණ පමණක් මොලවනවා
අතින'ත ගත් දා ඉඳලා....

(සේනානායක වේරලියද්ද/මහින්ද කේ. ප්‍රේමසිරි/සේනානායක වේරලියද්ද)


සසරේ මහ සයුරේ තනි වූ විට ඔබ පහුරක් වූවා
කතරේ ජීවන ගැල පදවන දා ඔබ තරුවක් වූවා
මා ආදර පිය ළඳුනේ

කරදර බාධක මඟ අහුරන දා
සිනාසෙමිනි ඉදිරියට ගියේ
සම්පත පොදි බැඳ දොරට වඩින සඳ
කිසිදා ඔබ නැත උඩඟු උනේ
මා ආදර පිය ළඳුනේ

බර උසුලා ගෙන යන මේ ගමනේ
සිවු මං සල්වල විඩා නිවා
ඔබ ළඟ නැතිනම් ගමන නොයා හැක
අත්වැල සවියයි ඔබ ළඳුනේ
මා ආදර පිය ළඳුනේ
සසරේ මහ සයුරේ.....

(එඩ්වඩ්  ජයකොඩි /තිස්සසිරි පෙරේරා/පී. බී. කවිරත්න)

තාත්තා උනත් මා බත සරි කරන
අම්මා නුඹයි මගෙ දරු දැරියන් රකින//

මට පෙර උරුම ආලය දරු කැළට දෙමින්
රෑ දාවල් දෙකේ වෙහෙසෙන විටදි නොමින්
නුඹ දුටු මුල් දිනේ වත් හද නොනැඟි පෙමින්
උතුරයි ම'සිත තව නුඹ වෙත තුරුළු වෙමින්

බැතිබර හැඟුම් දනවන නුඹගේ සුවඳ
අතදරු පුතුගෙ මුව කමලේ ඇත නිබඳ
අම්මා කෙනෙකු මිස නුඹ මගෙ බිරිඳ ලෙස
නොහැඟේ ළඟින් හිඳ මගෙ හිස සිඹින සඳ

(අමරදේව/සුනිල් ආරියරත්න/රෝහණ වීරසිංහ )

හඬන පොඩි පුතු නළව ගන්නට නිදන මට රහසින්
රැයේ තුන් යම නිදි වරා නුඹ නොවිඳිනා දුකකින්
කහට පොද ගෙන කුරුළු කූජන සමඟ ළඟ ඉඳිමින්
සිනා පෑවත් කියාලයි තතු විඩාබර මුහුණින්

ලිහා බත් මුල බුදින මොහොතක මිතුරු කැළ සමඟින්
වහා දස අත සුවඳ පිරුණා නුඹේ ගුණ සුවඳින්
කම්හලේ දැති රෝද නැඟු රළු පරළු හඬ අතරින්
නුඹේ හදවත ගැහෙන රාවය මට ඇහේ රහසින්

අපට අපමය පිහිට පිළිසරණයද යන හැඟුමින්
සැපත දුක ළඟ සමව සැනසී නිබඳ ඉවසීමෙන්
මටම දා වුන පැටවුනට සහ මටද අම්මා වන්
සොඳුර නුඹගෙනි එළිය වූයේ උදාවන දිනිඳුන්.....

(පොඩිරත්න අඟමලේ / සුනිල් එදිරිසිංහ / ? )

වැවක් පුරා එක සීරුවට සුදු නෙළුම් පිපුණැයි මට හිතුණා
එදා නුඹ ඇහැ ගැහුණු දොහේ
අමාවක දා හඳ පායාලයි එදා මට හිතුණා.


(චන්ද්‍රිකා සිරිවර්ධන - එඩ්වඩ් ජයකොඩි)

Thursday, October 13, 2022

"කඳු යායෙන් එහා දෙසක සැණකෙළි සිරි තිබෙන්නේ"



කාලෙකට කලින් පොස්ට් එකක් දාන්න හදලා තිබුන එකක් .....ඔන්නොහෙ දැම්මා ටෙස්ටින් වන් කියලා ....


නෙල්ලි කැලේ ගඟ අයිනේ පුංචි කැකුළු ළමුන්නේ
හමන සුළඟ මුමුණා යන රහසයි මේ කියන්නේ

ඉස්කෝලේ දරුවන් මැද දෙවැනි මවක් සිටින්නේ
(ඉස්කෝලේ දරුවන් මැද දෙවැනි මවක් සිටින්නේ)

මහත් පෙමින් අකුර අකුර සොඳින් කියා දෙමින්නේ
(මහත් පෙමින් අකුර අකුර සොඳින් කියා දෙමින්නේ)

කඳු යායෙන් එහා දෙසක සැණකෙළි සිරි තිබෙන්නේ
(කඳු යායෙන් එහා දෙසක සැණකෙළි සිරි තිබෙන්නේ)

ඒ අසිරිය මේ දරු කැළ කවදා දෝ දකින්නේ
(ඒ අසිරිය මේ දරු කැළ කවදා දෝ දකින්නේ)

නෙල්ලි කැලේ ගඟ අයිනේ පුංචි කැකුළු ළමුන්නේ
හමන සුළඟ මුමුණා යන රහසයි මේ කියන්නේ

ගායනය – ප්‍රදීපා ධර්මදාස සහ ළමා පිරිස
පද රචනය - කපිල කුමාර කාලිංග
තනුව හා සංගීතය - ආනන්ද ගමගේ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


නොමග නොයන් පුතේ
ඔබට රටක් ඇතේ
රටේ දියුණ සැදුම ඔබට
බාරයි මගෙ පුතේ...

අද කැඩු දේ හෙට ඕනෑ
විය හැකි වන නිසා
රට ට උරුම කිසිම දෙයක්
බිම නොදමන් නසා...

තරුණ සවිය රට නැඟුමට
යොදනු සොඳින් සිතා
ඔබේ උපන් බිම කවදත්
ඔබටයි මගෙ පුතා...

යෝධ මහල් නැහැ කොහෙවත්
එක දවසින් සැදුණේ
ගඩොලින් ගඩොලක් තබලා
සෙමින් සෙමින් බැඳුණේ...

දුර නොබලා ඉක්මන් වී
නෑ නෑ පල ලැබුණේ
යන්නෙ කොහේදැයි නොම දැන
නොයන් ගමන් පුතුනේ...

පද රචනය - ජෝර්ජ් ලෙස්ලි රණසිංහ
සංගීතය - දයාරත්න රණතුංග
ගායනය - විල්බට් ඇන්තනි
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

පුංචි පුතුට පාඩමක්
පුංචි දුවට පාඩමක්
අකුරට යන්නට ඉස්සර
මෙන්න පුංචි පාඩමක්

හිරු කුමරුයි එඩිතරකම ලොවට ගෙනෙන්නේ
සඳ කුමරියි කරුණාවේ සිසිල ගෙනෙන්නේ
මේ දෙදෙනා ආලෝකෙන් ලොව සරසද්දී
කළු සුදු ලොකු පොඩි වෙනසක් නෑ සලකන්නේ

වැසි දිය මඳ නල ගහ කොළ ලොවට ලැබෙන්නේ
එහි පල ගන්නේ කවුරුද නැහැ විමසන්නේ
මිනිසුන් බෙදුණත් උරුමය සොයමින් පොළොවේ
මිහිකත අප හැම සම සිතකිනි උසුලන්නේ

ගී පද - කුලරත්න ආරියවංශ
ගී තනු - ආචාර්ය රෝහණ වීරසිංහ
ගායනය - සුනිල් එදිරිසිංහ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

අහන්න මගේ හොඳ පුංචි පුතේ
ඔබේ අතේ මතු අනාගතේ
අහන්න මගේ හොඳ පුංචි පුතේ
ඔබේ අතේ මතු අනාගතේ

වැදූ මවත් ඔබ දිනූ බිමත්
රැක ගන්න ඔබේ ඇස් දෙක වාගේ
එපා නමන්නට අයුක්තියට හිස
යුතුකම සුරකිනු පණ වාගේ

ඔබේ නම පතලව මහ වියතෙක් වී
තිබුනත් වස්තුව පිරීතිරී
ලෝකයෙ ඔබ කොයි මුල්ලක සිටියත්
මැරෙන්නේ ලක්බිම දෙසට හැරී

ගී පද - ඇලෝයි ගුණවර්ධන
සංගීතය -මොහොමඩ් සාලි
ගායනය - ජේ ඒ මිල්ටන් පෙරේරා
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ඔන්චිල්ලා තොටිලි කොයින්දෝ
රන් සළු පිලි වළලු කොයින්දෝ
දොයි දොයි පුත ළපටි බිළින්දෝ
රන්කඳ රැකදේවි සුරින්දෝ...

රුසිරෙන් සරු මල්සර පරදා
නුවණින් ගණපති ලෙස සැමදා
තෙරුවන් සැම දෙවියන් පුදලා
මිනිසුන් මැද මිනිසෙකු වීලා
හිතමින් මවගෙ කතා
දොයි දොයි දොයිය පුතා...

සලකනු පර පණ තම පණ සේ
හොර බොරු නොකරනු කිසි දවසේ
ඉපදුණු රට දැය සහ සමයයි
රැක මළ පසුවද නම නොමැරෙයි
හිටියොත් හොඳට හැදී
දෙවියොත් නමට වඳී....

පද රචනය - කරුණාරත්න අබේසේකර
සංගීතය - ආර්. මුත්තුසාමි
ගායනය - සුජාතා අත්තනායක
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++